หัวเราะแต่เพียงน้อย

ความว่า "หากพวกท่านรู้ในสิ่งที่ฉันรู้ แน่นอนพวกท่านจะหัวเราะให้น้อย และร้องไห้ให้มาก" (บันทึกโดยติรมิซีย์)
ทุกวันนี้!!เรามักจะได้ยินเสียงหัวเราะพร้อมกับรอยยิ้มที่ออกมาของพี่น้องเราหลายๆคน เนื่องที่เขาได้รับความสุข ความสนุกสนาน เพลิดเพลินกับสิ่งต่างๆในการใช้ชีวิตของเขาในแต่ละวัน ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดีหรอกนะ หากความสุข ที่เขาได้รับมานั้นเป็นความสุข ที่เกิดจากการที่เขานั้นปฏิบัติตามที่อัลลอฮ ซุบฮานาฮุวา ตะอาลาสั่งใช้และงดเว้นในสิ่งที่ต้องห้ามอยู่ แต่หากเป็นความสุขอันเกิดจากเรื่องที่มันไปขัดกับหลักการอิสลามแล้วนี้ซิ น่าคิด!! ขณะเดียวกัน รอยยิ้มพร้อมกับเสียงหัวเราะที่เกิดขึ้นนั้นก็มักจะปนอยู่กับน้ำตาบ้างในบางครั้ง ด้วยการที่เขานั้นผิดหวัง เสียใจกับสิ่งต่างๆที่ถูกทดสอบ ซึ่งหากจะเอาน้ำตามาเทียบกับรอยยิ้มพร้อมกับเสียงหัวเราะของเราในวันนี้แล้วล่ะก็ เราคงจะรู้หรอกใช่ไหม ว่าอย่างไหนที่มีมากกว่ากัน??

ในตรงกันข้าม น้ำตาที่ออกมาจากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัมหรืออย่างที่บรรพชนคนในยุคอดีตเขานั้น มิได้เกิดขึ้นเพราะการสูญเสียซึ่งปัจจัยทางดุนยา มิใช่เพราะความผิดหวังที่เกิดจากคนรักหรือความเสียใจอะไรอื่นใดเลย นอกจากการเสียน้ำตาเพราะการรำลึกถึงอัลลอฮ หรือจากความวิตกกังวล ความวาดระแวงและทุกข์ใจทุกครั้งไป ว่าอุมมะห์ของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัมจะได้รับในสิ่งที่เห็นแล้วไหม จะได้ประสบกับสิ่งที่ได้รับรู้แล้วหรือเปล่า?? หรือเพราะการขอการอภัยโทษ ความหวังจากอัลลอฮ ซุบฮานาฮุวา ตะอาลา ของเหล่าศอฮาบะห์และศอฮาบียะห์ทั้งหลาย ซึ่งหากจะมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะบ้างของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัมหรือบรรพชนคนในยุคอดีตนั้น ก็มักจะเกิดจากการที่เขานั้นได้ปฏิบัติในสิ่งที่อัลลอฮ ซุบฮานาฮุวา ตะอาลาทรงใช้ และงดเว้นในสิ่งที่พระองค์ทรงห้ามต่างหาก มิใช่การได้รับความสุขทางปัจจัยทางดุนยา และมิใช่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะอันเกิดจากการพูดคุยกันในเรื่องของคนนั้น คนนี้ อย่างที่หนุ่มๆสาวๆของเราในปัจจุบันเป็นอยู่
ดั่งที่กล่าวมาข้างต้นนี้ จะเป็นการเพียงพอแล้วใช่ไหม? โอ้มุสลีมีนและมุสลีมะห์ทุกท่านครับ ที่วันนี้!! เราจะหัวเราะกันแต่เพียงน้อย ร้องไห้กันให้มากๆ รำลึกและขออภัยโทษอย่างจริงจัง อย่าให้ความไม่รู้และการที่ยังไม่เห็นถึงบทลงโทษต่างๆ ทำให้เรานั้นชะล่าใจ และยังคงเป็นผู้ที่ฝ่าฝืนกันอยู่เลยนะ อย่าคิดเพียงแค่ว่าฉันจะอยู่บ้านที่หลังใหญ่ให้ได้ แต่ลืมที่จะคิดกูโบรที่คับแคบ อย่าคิดเพียงแค่ว่าจะทำสิ่งที่ผิดกันต่อไป จนลืมการลงโทษที่มีอยู่จริงจะเกิดขึ้นแน่ และอย่าคิดเพียงแค่ว่า จะหัวเราะให้มันดังออกมา จนลืมคิดไปว่า ร้องไห้กันบ้างเถิดนะ เพื่อการรำลึกถึงวันการตอบแทน และการร้องไห้เพื่อการขออภัยต่ออัลลอฮ ซุบฮานาฮุวา ตะอาลา
เราหันมามองและขัดเกลาจิตใจให้อยู่ในหนึ่งบุคคลจากเจ็ดบุคคลที่ได้อยู่ภายใต้ร่มเงาอิสลามกันเถิดนะครับ วันนี้เราเป็นคนหนึ่งในนั้นไหม พิจารณากันดู
จากรายงานจากอบูฮุร็อยเราะฮ(รฎ) จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า“มีบุคคลเจ็ดประเภท อัลลอฮจะทรงให้พวกเขาอยู่ภายใต้ร่มเงาของพระองค์ ในวันที่ไม่มีร่มเงาใดๆ นอกจากร่มเงาของพระองค์ ได้แก่ ผู้ปกครองที่ยุติธรรม ชายหนุ่มที่ชีวิตของเขาผูกพันอยู่กับการอิบาดะฮต่ออัลลอฮ ชายคนหนึ่งที่หัวใจของเขาผูกพันอยู่กับมัสญิด ชายสองคนรักกันในหนทางของอัลลอฮ รวมกันในหนทางของอัลลอฮ และแยกกันในหนทางของอัลลอฮ ชายคนหนึ่งเมื่อได้มีสตรีพร้อม และรูปงาม ชักชวนสู่การทำซินา เขาจะกล่าวว่า “แท้จริงฉันกลัวอัลลอฮ” ชายคนหนึ่งได้บริจาคทาน โดยเขาปกปิดการศอดะเกาะฮฺของเขา จนกระทั่งมือซ้ายของเขาไม่รู้สิ่งที่มือขวาของเขาได้บริจาคไป ชายคนหนึ่ง เมื่อเขารำลึกถึงอัลลอฮอยู่ตามลำพัง จนกระทั่งน้ำตาเอ่อล้นออกมา (บันทึกโดยบุคอรี และมุสลิม)
เครียดกันสักนิดก็คงจะดี ก่อนที่มันจะสายไปมากกว่านี้ และอย่ามัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่งกันเลยนะ หันมามองกันวันนี้เลยก็แล้วกัน!!!

  โดย  shabab kolbunsalim