Loading

 

การเดินทาง

นักเดินทางทุกคน....
ออกเดินทาง เพราะเชื่อว่าจะไปถึงจุดหมาย
แม้ว่าจะต้องเจอกับอุปสรรคมากมาย ทั้งสัตว์ร้าย ทั้งความมืด
ทั้งความหิวโหยและอ่อนล้าของตัวเอง แต่สองเท้าของพวกเขา
ก็ยังคงก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น ไม่ใช่เพราะไม่เหนื่อย
ไม่ใช่เพราะไม่หิว ไม่ใช่เพราะไม่กลัว แต่เพราะรู้ว่า...
มันไม่มีทางเลือกใดที่จะดีกว่าการเดินหน้า พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะเดินต่อไป
แม้ไม่มีอะไรสักอย่างที่พอจะเป็นความหวังได้ว่า..
พวกเขาจะเดินไปถึงจุดหมายเลยก็ตาม
เราเอง...ก็เปรียบเสมือนนักเดินทางคนหนึ่ง ที่ได้ออกมาบนเส้นทางชีวิตจนไกลแล้ว
ทุก ๆ ก้าวที่เดินผ่านความเหน็ดเหนื่อยมา
ทุก ๆ ครั้งที่เราต้องเผชิญกับอุปสรรคที่เลวร้าย
ก็ทำให้ความหวังและแรงพลังของเรา ร่วงหล่นตามรายทางมาเรื่อย ๆ
จนตอนนี้.. มันอาจจะลดน้อยลงจนแทบไม่มีเหลือแล้ว
จากที่เคยมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม  วันนี้อาจเหลือเพียงคำถามในใจว่า...
เราจะผ่านพ้นอุปสรรคเหล่านี้ไปได้หรือ เมื่อมันยากอย่างนี้
เมื่อมันเลวร้ายอย่างนี้ สุดท้ายเราจะต้องยอมแพ้
และนอนตายอยู่ตรงนี้หรือเปล่า คำตอบนั้น... อยู่ในใจเราเองแล้ว
ถามตัวเองดูสิ.. ว่าเชื่อใจในความแข็งแกร่งของตัวเองมั้ย
แล้วถามอีกครั้ง.. ว่าเชื่อในวันข้างหน้าหรือเปล่า
เชื่อหรือเปล่า ว่าวันข้างหน้าที่รอเราอยู่ คือวันที่ดี
เชื่อหรือเปล่า ว่าวันนี้ที่เลวร้ายกำลังจะผ่านพ้นไปในไม่ช้า
บอกตัวเองสิ... ว่าต้องทำได้ อย่ามัวแต่ท้อกับสิ่งที่เราต้องข้ามผ่าน...
แม้เส้นทางความฝันจะยาวไกลสักกี่หมื่นไมล์
แต่หากเรายังคงก้าวเดินต่อไปไม่หยุดนิ่ง
สักวันหนึ่ง... เราก็ต้องไปถึงจุดหมาย ที่ผ่านมาเคยเจออะไร ก็ช่างอดีตมัน
วันข้างหน้าจะเจออะไร ก็ช่างอนาคต สำคัญคือตอนนี้ นาทีนี้ เราทำอะไรอยู่
เดิน.... หรือว่า.... ล้ม    สู้.... หรือว่า.... แพ้

ใช่ฉันยังไม่ตาย แต่หมดทางสู้ ล้มได้ก็ลุกได้ แม้บางครั้งต้องคลานก็ยอม.

ที่มา :: Forward mail

Maintained by: e-Daiyah Group (1429 H - 2008).