เป็นบ่าวของอัลลอฮฺกันเถิด

Posted May 6th, 2010 by e-Daiyah

มีอะไรที่ทำให้มนุษย์ผู้มีสติสัมปชัญญะคนหนึ่งต้องคับอกคับใจ มากไปกว่าการที่เขานึกถึงความผิดและบาปที่ได้ทำไว้ วิถีมนุษย์ถูกทดสอบให้ต้องทำผิด เพื่อส่อให้เห็นถึงสัญลักษณ์ของความอ่อนแอและความบกพร่องในตัวเอง สรรพสิ่งที่ถูกสร้างไม่มีอันใดเลยเพียบพร้อมสมบูรณ์ ที่สุดของความบริสุทธิ์เป็นเพียงเอกสิทธิแห่งอัลลอฮฺเพียงผู้เดียว

ตั้งแต่จำความได้ เราลองนึกดูว่า บัดนี้ผิดและบาปที่สะสมมาน่าจะถมทับสูงเลยหัวเราแค่ไหนแล้ว อนิจจา ความหลงลืมของเรามีมากกว่าช่วงเวลาที่ใจและอีมานอยู่กับเนื้อกับตัวเสียอีก

เช่นนี้แล้ว ผู้คนสูใดเล่าจะยังสามารถนึกถึงบาปของตัวเองได้อีก บาปที่มือเราทำ ความผิดที่เท้าก้าวเข้าไปหา สองตาที่ดูอย่างไม่แยแส หูก็กางกว้างรับทุกอย่างโดยไม่คำนึงถึงบั้นปลายของผลแห่งการกระทำ

ที่ร้ายที่สุดของทั้งหมดก็คือลิ้นที่เราจับมันไม่อยู่ แต่เราถือมันเดินเหยียบหัวผู้อื่นทุกหัวเช้าแลพลบค่ำ เสมือนหนึ่งว่า ตนเองเป็นคนปลอดบาป ไฟนรกไม่รับทรมาน .. ลาอิลาฮะ อิลลัลลอฮฺ !

มนุษย์ผู้มีหัวใจเอ๋ย ก้มลงขอบคุณพระเจ้าเถิดที่เจ้ายังมีชีวิต ได้มาคิดถึงความชั่วของตัวเอง ร่างกายอันบอบบางของเจ้า หากแม้นไม่มีการอภัยโทษจากองค์อภิบาล แน่แท้เจ้าคงต้องโดนไฟเผาจนเนื้อไหม้กลายเป็นหนอง ปวดแสบปวดร้อนไม่มีที่สิ้นสุดตลอดกาล

โอ้ องค์ผู้ทรงรักการอภัย ผู้ทรงเมตตานัก ไยบ่าวของพระองค์ไม่เคยนึกเบื่อที่จะทำบาปหนอ ? พวกเขาไม่รู้หรอกหรือว่า แผ่นดินที่พวกเขาใช้เหยียบอยู่นั้นจะเปิดอ้าแล้วกลืนพวกเขาลงไปเมื่อใดก็ได้ หรือพวกเขาไม่เห็นฟ้าเบื้องบนนั่น มันพร้อมที่จะหล่นทับหัวได้ทุกชั่วขณะที่พระองค์ประสงค์เลยทีเดียว

หรือมนุษย์รู้ว่าความปรานีของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่นัก ความกว้างขวางในการอภัยโทษของพระองค์ทำให้พวกเขาชะล่าใจ กล้าทำผิดต่อไปไม่ยอมหยุด

ใครว่าใจมนุษย์นั้นถ้าแข็งแล้วจะแข็งปานหิน ที่ไหนได้ แท้จริงแล้ว ความแข็งของหินยังมิอาจพอที่จะเอามาเปรียบเทียบกับความดื้อรั้นของมนุษย์ได้เลย

หยุดเถิด ! ปวงชนผู้มีอีมานทั้งหลาย หยุดป้ายสีหัวใจตัวเองให้ดำทมิฬจนไร้ที่สำหรับความบริสุทธิ์เสียที

มาเป็นบ่าวของอัลลอฮกันเถิด มามอบตัวกับพระองค์ ก่อนที่ทูตแห่งความตายจะมาเยือนที่หัวกระไดบ้าน

แตกซะเถิดหัวใจที่แข็งดั่งหิน แตกให้น้ำใสในเบ้าตาออกมาไหลรินอาบแก้มอันสง่างามของเจ้า ชะล้างความหม่นหมองที่น่ากลัวให้หมดไป มาเป็นบ่าวของอัลลอฮกันเถิด มาสร้างตนให้เข้มแข็ง หรือจะยอมเป็นคนอ่อนแอ และตกลงจะเป็นทาสของตัณหาส่วนลึกที่โสมมไปตลอดชีวิตกระนั้นหรือ?

เพื่อนพี่น้องที่รัก ถ้าเพียงเรารู้ว่าอัลลอฮทรงรักเราเพียงใด เราคงจะไม่อ่อนแอถึงเพียงนี้ เพราะอำนาจแห่งพลังของอัลลอฮ จะทำให้เราสำนึกตัวและยับยั้งตนได้เสมอ ถ้าเพียงเรารู้ว่าพระองค์เอาจริงกับการลงโทษคนผิดเพียงใด และถ้าเพียงเรารู้ว่าพระองค์ทรงเมตตาเพียงใดกับผู้ที่ยอมกลับตน ยังไม่สายเกินไปใช่ไหมที่เราจะยกมือยอมตอบรับคำเชิญนี้

มาเป็นบ่าวของอัลลอฮกันเถิด !