ร้ายกาจสิ้นดี!

ความผิดครั้งแรกในจักรวาล เกิดขึ้นหลังจากที่พระผู้เป็นเจ้าได้สร้างมนุษย์ เป็นความผิดที่กลายมาเป็นบทเรียนสำคัญสำหรับเราจนถึงทุกวันนี้ และตลอดไปจนกว่ามวลมนุษย์จะกลับคืนสู่จุดเริ่มต้นของพวกเขาอีกครั้ง เหตุการณ์ในครั้งนั้นไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ แต่เป็นลิขิตแห่งอัลลอฮฺที่ประสงค์จะให้ “กฎ” ข้อนี้ดำเนินอยู่กับมนุษย์บนโลก ตราบเท่าที่เผ่าพันธุ์ของพวกเขาสามารถดำรงอยู่ได้

“พระองค์ ผู้ทรงสร้างความตายและชีวิต เพื่อทดสอบพวกเจ้าว่า ใครเล่าในหมู่พวกเจ้าที่ปฏิบัติดีที่สุด และพระองค์ทรงเป็นผู้เกรียงไกรและผู้ทรงอภัยยิ่ง” (อัล-มุลกฺ :2)

บิดา ของชาวโลกกำเนิดขึ้นในสวรรค์ ได้รับความสุขสบายและเกียรติที่สูงส่ง เหนือมลาอิกะฮฺและสรรพสิ่งอื่นทั้งปวง พระองค์ผู้ทรงสร้างได้ประทานความรู้ให้กับเขา อนุญาตให้เขาดื่มกินพร้อมกับภรรยาตามแต่ใจปรารถนา ไม่มีบัญชาอื่นใดแก่อาดัมและเฮาวาอ์ นอกจากคำสั่งว่า

“และเจ้าทั้งสองอย่าได้เข้าใกล้ต้นไม้ต้นนี้ มิเช่นนั้นพวกเจ้าจะกลายเป็นผู้ละเมิดที่ไม่ยุติธรรม” (อัล-อะอฺรอฟ :19)

นอก จากต้นไม้นี้แล้ว สวรรค์ทั้งหมดคือสิทธิของเจ้าทั้งสองคน !! อัลลอฮุ อักบัรฺ ก่อนหน้านั้น พระองค์ได้มีคำสั่งให้มลาอิกะฮฺก้มสุญูดต่ออาดัม
มนุษย์ผู้ต่ำต้อย มนุษย์ผู้ถูกสร้างมาจากดิน มีเกียรติ ณ อัลลอฮฺสูงส่งถึงเพียงนี้เชียวหรือ?
มลา อิกะฮฺทั้งหมดน้อมรับบัญชา แม้ต้องสุญูดต่ออาดัมผู้ถูกสร้างมาจากดินโคลน แต่เพราะเป็นคำสั่งและบัญชาแห่งพระองค์ผู้ทรงอำนาจ หากมีดำรัสให้ทำสิ่งใด ไม่มีทางที่พวกเขาจะฝืน และนี่คือเกียรติอันประเสริฐสุดของมลาอิกะฮฺ
เห ลือเพียงอิบลีส บิดาของเหล่าชัยฏอนที่ยืนแน่นิ่งด้วยความคาใจ ‘ข้าต้องสุญูดให้กับมนุษย์ผู้นั้นหรือนี่ ? ไม่มีทาง’ อิบลีส คือผู้แรกที่ทรยศต่อคำสั่งขององค์อภิบาลเจ้า
พระองค์ตรัสถามอิบลีสว่า

“สิ่งใดที่กั้นขวางเจ้าไม่ให้สุญูด เมื่อข้าได้สั่งเจ้าแล้ว” (อัล-อะอฺรอฟ : 12)

มันตอบกลับไปด้วยท่าทีลำพองตนว่า

“ข้าดีกว่ามัน พระองค์สร้างข้ามาจากไฟ แต่ทรงสร้างมันมาจากดิน” (อัล-อะอฺรอฟ : 12)

‘น่าสมเพชเจ้ามนุษย์หน้าโง่ เหตุใดข้าต้องยกย่องเจ้า ในเมื่อธาตุของข้าคือไฟ แต่ของเจ้าเป็นแค่ผงธุลีเท่านั้น’
ถูก ของอิบลีสที่มันคิดแบบนั้น แต่มันผิดมหันต์ที่ไม่ได้คิดว่า ทั้งไฟและดินมีเกียรติอะไร ณ อัลลอฮฺผู้ทรงสร้างเล่า ถ้าหากไม่ยอมน้อมรับและเชื่อฟังตามบัญชาของพระองค์?
มลา อิกะฮฺมิดีกว่าอิบลีสหรือ? เพราะอัลลอฮฺสร้างมลาอิกะฮฺจากนูรฺ จากรัศมีอันเจิดจรัส! และแน่นอน ธาตุของมลาอิกะฮฺย่อมต้องดีกว่าธาตุของมนุษย์ที่เป็นเพียงแค่ดิน แต่นั่นไม่สำคัญเท่าการยอมรับและทำตามบัญชาของพระเจ้า เมื่อสั่งให้สุญูดก็ต้องสุญูด แม้ว่าผู้ที่พวกเขาต้องสุญูดดูต่ำต้อยกว่า พวกเขาไม่ได้สุญูดเพราะอาดัม แต่พวกเขาสุญูดเพราะอัลลอฮฺ
แต่อิบลีสผู้โอหังกลับทรยศพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสร้างมัน และถูกขับไล่ออกจากสวรรค์ เพราะความผิดร้ายแรงที่ไม่ยอมฟังพระผู้อภิบาล

“อิบลีสกล่าวกับอัลลอฮฺว่า ‘ขอพระองค์ให้โอกาสข้าได้มีชีวิตจนถึงวันแห่งการฟื้นคืนด้วยเถิด’ พระองค์ตรัสว่า ‘ข้าอนุญาตให้เจ้ามีชีวิตถึงวันนั้น’ อิบลีสกล่าวต่อว่า ‘ด้วยเหตุที่พระองค์ได้กำหนดให้ข้าหลงผิด ข้าขอสาบานว่า ข้าจะล่อลวงพวกเขาจากเส้นทางที่เที่ยงตรงของพระองค์ แล้วข้าจะเข้าไปล่อลวงพวกเขา(ด้วยวิธีต่างๆ)ทั้งจากข้างหน้า ข้างหลัง ข้างขวา และข้างซ้าย พระองค์จะได้เห็นว่า พวกเขาส่วนใหญ่ไม่เป็นผู้สำนึกคุณ’” (อัล-อะอฺรอฟ : 14-17)

วินาทีนั้นเอง ที่มันประกาศสงครามกับมนุษย์ ! วันแล้ววันเล่าที่มันคอยจ้องเล่นงานอาดัมกับเฮาวาอ์
ในที่สุด มันก็เห็นช่องทาง ...

“ดังนั้น ชัยฏอนจึงได้กระซิบซาบกับทั้งสองคน โดยมุ่งหมายเพื่อเผยให้เห็นอวัยวะเพศที่ปกปิดอยู่ของทั้งสอง โดยได้กล่าวแก่ทั้งสองว่า ‘ผู้อภิบาลของเจ้าทั้งสองคนไม่ได้ห้ามพวกเจ้าเข้าใกล้ต้นไม้นี้ นอกเสียจากเพราะมันจะทำให้พวกเจ้าได้เป็นมลาอิกะฮฺและจะได้เป็นผู้อยู่อาศัย ในนี้ชั่วกาล’ มันได้สาบานกับทั้งสองว่า ‘แท้จริงข้าเป็นผู้ที่หวังดีกับเจ้าทั้งสองคน’ มันได้ทำให้ทั้งสองตกต่ำด้วยการล่อลวง ดังนั้นเมื่อทั้งสองได้ชิมจากต้นไม้นั้นแล้ว อวัยวะพึงสงวนของทั้งสองคนก็เผยให้เห็น ทั้งอาดัมและเฮาวาอ์(ต่างตกใจ)และได้เก็บเอาใบไม้ในสวรรค์มาปกปิดตัวเอง” (อัล-อะอฺรอฟ :20-22)

ร้ายกาจสิ้นดี !
เป้าหมายแรกที่เจ้าชัยฏอนอิบลีสทำกับมนุษย์คือ “เปลือยร่าง” ของเขาเสีย
และผลงานชิ้นแรกที่มันล่อลวงมนุษย์ได้สำเร็จคือ ทำให้มนุษย์ละเมิดข้อห้าม “เข้าใกล้” และ “กิน” ต้นไม้ต้องห้าม
โอ้ ! มนุษย์ได้บทเรียนอะไรบ้างจากเหตุการณ์ที่น่าเศร้านี้ ??
มีของมากมายให้เรากินบนพื้นแผ่นดิน แต่มนุษย์ก็ยังกระหายอยากลองสิ่งต้องห้ามทั้งหลายที่อัลลอฮฺห้าม
ส่วน “การเปลือยร่างและเผยอวดองค์” นั้น ได้กลายเป็นแฟชั่นอันน่านิยมสำหรับมนุษย์ยุคนี้ไปเสียแล้ว
ทั้งสองประการล้วนเป็นสิ่งที่ชัยฏอนชื่นชอบนัก ! สุบหานัลลอฮฺ .. พึงทราบเถิดมนุษย์ทั้งหลาย สงครามระหว่างเรากับชัยฏอนยังไม่จบ มันจะดำเนินไปจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะเพลี่ยงพล้ำ
ในวันแห่งการตัดสิน บรรดาผู้สมัครเป็นสมาชิกรับใช้ชัยฏอน จะถูกเจ้านายของมันเขม่นเอาอย่างเหยียดหยามว่า

“แท้จริง อัลลอฮฺได้สัญญากับพวกเจ้าด้วยสัญญาที่เที่ยงแท้ ส่วนข้านั้นได้สัญญากับพวกเจ้าแล้วข้าก็ผิดสัญญา และข้านั้นไม่ได้มีอำนาจใดๆ เหนือพวกเจ้าเลย ข้าเพียงชักชวนพวกเจ้า แล้วพวกเจ้าก็ตอบรับข้า ดังนั้น พวกเจ้าจงอย่าได้ประณามข้า และจงต่อว่าตัวพวกเจ้าเอง ข้าไม่สามารถช่วยพวกเจ้าได้ และพวกเจ้าก็ไม่สามารถช่วยข้าได้เหมือนกัน แท้จริง ข้าได้บอกปัดสิ่งที่พวกเจ้าได้ตั้งภาคีข้า(กับอัลลอฮฺ)ก่อนหน้านี้ แท้จริง สำหรับพวกอธรรมนั้นคือการลงโทษที่เจ็บปวด” (อิบรอฮีม :22)

ร้ายกาจสิ้นดี !
เพราะชัยฏอนที่ชื่ออิบลีส ทำให้เราออกจากสวรรค์ เพราะมัน ที่อาจจะทำให้เราต้องเข้าไปสู่นรก ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองด้วยเถิด
ด้วยเหตุนี้ อัลลอฮฺจึงได้เตือนอาดัมและเฮาวาอ์ให้สำนึก

“และพระองค์ได้เรียกทั้งสองว่า หรือข้าไม่ได้ห้ามพวกเจ้าจากต้นไม้นั้น? หรือข้าไม่ได้บอกแก่พวกเจ้าว่า แท้จริงชัยฏอนนั้นเป็นศัตรูที่ชัดแจ้งแก่พวกเจ้า ??”

พระองค์ได้สั่งพวกเราว่า

“โอ้ลูกหลานอาดัม แท้จริงข้าได้ประทานเสื้อผ้าให้กับพวกเจ้าเพื่อใช้ปกปิดอวัยวะอันพึงสงวนของ พวกเจ้าแล้ว และยังมีอาภรณ์แห่งความยำเกรงอีก ซึ่งนั่นย่อมดีกว่า นั่นคือจำนวนเครื่องหมายของอัลลอฮฺ เผื่อพวกเจ้าจะสำนึก โอ้ ลูกหลานอาดัม อย่าได้ปล่อยให้ชัยฏอนล่อลวงเจ้า เช่นที่มันได้ทำให้บุพการีทั้งสองของพวกเจ้าออกจากสวรรค์ มันได้ปลดเสื้อผ้าของทั้งสองออกเพื่อเผยให้เห็นอวัยวะอันพึงสงวนของทั้งสอง แท้จริงมันและพรรคพวกมองเห็นพวกเจ้า ในขณะที่พวกเจ้าไม่สามารถเห็นพวกมัน แท้จริงเราได้ทำให้ชัยฏอนเป็นสหายผู้ใกล้ชิดของบรรดาผู้ที่ไม่ศรัทธา” (อัล-อะอฺรอฟ :26-27) แน่แท้ นี่คือทางรอดสำหรับมนุษย์ ด้วยการเชื่อฟังและยำเกรงต่อองค์ผู้ทรงสร้าง และอย่าได้ตกเป็นเหยื่อกลลวงของชัยฏอน
ถ้า หากยังพลั้งเผลอหลงตามมันอีก ก็ควรต้องรีบรุดกลับไปวอนขออภัยจากอัลลอฮฺ เช่นที่อาดัมกับเฮาวาอ์ได้กล่าววอนต่อพระองค์ด้วยความสำนึกผิดว่า

“โอ้ พระผู้อภิบาลแห่งเรา ข้าพระองค์ทั้งสอง(สำนึกแล้วว่า)ได้ก่อความผิดกับตัวของพวกเราเอง และหากพระองค์ไม่ทรงอภัยและไม่ทรงเมตตาแล้วไซร้ แน่นอนว่า ข้าพระองค์ย่อมต้องอยู่ในจำนวนผู้เสียหายที่ขาดทุน” (อัล-อะอฺรอฟ :23)ขออัลลอฮฺทรงปกป้องเราจากอิบลีสและพรรคพวกของมัน ขอพระองค์ทรงชี้ทางและอภัยให้เราด้วยเถิด อามีน.

เขียนโดย ซุฟอัม อุษมาน

เว็บลิงค์ http://www.iqraforum.com/forum/index.php/topic,1285.0.html